Εσείς πόσες από τις ελληνικές ποικιλίες γνωρίζετε???

Οι ονομασίες των ελληνικών ποικιλιών της αμπέλου αναδύουν αρώματα ή δηλώνουν καταγωγή και μας ταξιδεύουν σε όλες τις γωνιές της ελληνικής υπαίθρου. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά  σε μερικές από τις πιο διαδεδομένες καλλιεργούμενες στην ελληνική γη οινοποιήσιμες ποικιλίες. Πρόκειται δηλαδή για ποικιλίες που συναντά κανείς παίρνοντας στα χέρια του ένα μπουκάλι κρασί.

ΛΕΥΚΑ

Ασσύρτικο

Θεωρείται το κορυφαίο ελληνικό σταφύλι. Καλλιεργείται κυρίως στη Σαντορίνη αλλά έχει μεταναστεύσει με επιτυχία και σε άλλες περιοχές. Το ασσύρτικο δίνει ξηρά κρασιά με υψηλή οξύτητα ακόμη και στη φάση της πλήρους ωρίμανσης του. Τα κρασιά του είναι πλούσια και δροσιστικά και αναδύουν αρώματα κίτρου, άνθους λεμονιού, φλούδας πορτοκαλιού και grapefruit. Το ασσύρτικο είναι και η βασική ποικιλία του γνωστού γλυκού κρασιού της Σαντορίνης Vinsanto.

Αθήρι

Λευκή ποικιλία που συναντά κανείς στα νησιά του Νοτίου Αιγαίου, κυρίως στη Ρόδο, αλλά και στη Χαλκιδική. Τα κρασιά της είναι ξηρά, μέτριας οξύτητας και ξεχωρίζουν για τα υπέροχα αρώματα λουλουδιών που αναδύουν.

Μαλαγουζιά

Φίνα λευκή ποικιλία που καλλιεργείται στα νησιά αλλά και σε περιοχές της Μακεδονίας. Τα κρασιά της χαρακτηρίζονται από ιδιαιτέρως έντονα αρώματα λουλουδιών και βοτάνων, πολυπλοκότητα και ζωντάνια και αφήνουν στο στόμα μια ελαφρώς πιπεράτη επίγευση.

Μοσχάτο

Ιστορικά η ποικιλία συνδέεται με τα γλυκά κρασιά της Σάμου. Το γλυκό κρασί το οποίο παράγεται έχει πλούσιο όγκο, μέτρια οξύτητα και υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Αναδίδει αρώματα φρούτων όπως το μήλο και το ροδάκινο.

Μοσχοφίλερο

Το χρώμα αυτού του σταφυλιού ποικίλει από ανοιχτό ροζ μέχρι βαθύ μωβ. Καλλιεργείται στην Πελοπόννησο, κυρίως στην Αρκαδία, Μεσσηνία και Λακωνία και συμμετέχει στην παραγωγή του λευκού ξηρού οίνου ονομασίας προελεύσεως Ανώτερης Ποιότητας (ΟΠΑΠ) «Μαντινεία». Έχει πλούσια αρώματα τριαντάφυλλου, μέντας και λεμονιού.

Ροδίτης

Ποικιλία η οποία παράγεται σχεδόν σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Μας δίνει ξηρά. ελαφριά, ελκυστικά κρασιά που αναδίδουν τη φρεσκάδα του κίτρου , του μήλου και του ροδάκινου

Σαββατιανό

Αποτελεί την πιο κοινή ποικιλία, την οποία βρίσκουμε κυρίως στην Αττική αλλά και σε ολόκληρη τη Στερεά Ελλάδα. Δίνει ξηρά κρασιά, σχετικά χαμηλής οξύτητας και μέτριου όγκου. Μαζί με το ροδίτη χρησιμοποιούνται για την παραγωγή της ρετσίνας.

ΚΟΚΚΙΝΑ

Αγιωργίτικο

Ο βασιλιάς της κόκκινης αμπέλου, καλλιεργείται κυρίως στη Νεμέα της Πελοποννήσου. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή χαρακτηριστικών βαθυκόκκινων κρασιών με καστανές και βιολετί ανταύγειες, βελούδινες τανίνες, ισορροπημένη οξύτητα και βελούδινη υφή. Τα κρασιά του αναδίδουν φρουτώδη αρώματα και έχουν γεύση φραγκοστάφυλου και βατόμουρου

Λημνιό

Πρόκειται για αρχαία ποικιλία κόκκινου σταφυλιού από το νησί της Λήμνου. Αναφορές σε αυτό έχουν γίνει από τον Αριστοτέλη και άλλους αρχαίους συγγραφείς. Σήμερα εκτός από τη Λήμνο καλλιεργείται και στη Χαλκιδική. Παράγει ένα υπέροχο κόκκινο λαμπερό κρασί με την εξωτική ευωδία που αναδίδουν οι μενεξέδες μετά τη βροχή και το άρωμα των κερασιών. Στη γεύση το κρασί είναι μέτριας οξύτητας, με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ.

Λιάτικο

Αποκλειστικά Κρητικό σταφύλι, θεωρείται ως μια από τις αρχαιότερες ελληνικές ποικιλίες. Ωριμάζει τον Ιούλιο, για το λόγο αυτό και το όνομα του αποτελεί σύντμηση του «Ιουλιάτικο». Δίνει κρασιά ξηρά αλλά και γλυκά με έντονα φρουτώδη αρώματα αλλά και νότες λουλουδιών και γλυκών του κουταλιού. Οι τανίνες του είναι χαμηλής ποιότητας και το σώμα του ελαφρύ.

Μαυροδάφνη

Δημοφιλής αρωματική ποικιλία, η οποία καλλιεργείται στους αμπελώνες της Πάτρας και της Κεφαλονιάς. Δίνει τα χαρακτηριστικά γλυκά, δυνατά κρασιά υψηλότατης ποιότητας

Ξινόμαυρο

Ποικιλία της Βορείου Ελλάδος. Είναι το αμπέλι της Νάουσας, της Γουμένισσας, του Αμύνταιου και της Ραψάνης. Έχει ένα ξεχωριστό σκούρο κόκκινο χρώμα και γεύση υψηλής οξύτητας ακόμη και όταν έχει ωριμάσει. Τα καλής ποιότητας κρασιά από ξινόμαυρο προσφέρονται για παλαίωση και το παλαιωμένο αυτό κρασί απελευθερώνει στη γεύση του διαδοχικά κύματα ντομάτας τσέρι, ελιάς και μπαχαρικών.